سوال:

چرا در زیارت عاشورا دشمنان خصوصا خلفای اهل سنت را لعن می کنیم و اساسا لعن چه فایده ای دارد؟

جواب:

مبنای این سوال و ذهنیت سوال کننده بر این است که لعن کردن و نفرین کاری نادرست و بر خلاف عقل و دین بوده و بی جهت نباید کسی را لعن کرد. همین طور فرض شده که لعن و نفرین و بدگویی کاری بی فایده است و نفرین جز یک صدایی که هیچ خاصیتی ندارد نیست و صرف به زبان آوردن صیغه لعن، چیزی را عوض نمی کند.

در توضیح این مطلب ابتدا باید لعن را تعریف کنیم:

لعن عبارت است از درخواست دور کردن ملعون از رحمت الهی اعم از رحمت دنیوی و اخروی .این در صورتی است که لعن کننده غیر از خدا باشد اما در صورتی که لعن کننده خداوند باشد، دراین صورت خود دور کردن از رحمت ، لعن شمرده می شود.

با توجه به این مطلب ، در جواب از سؤال فوق می‌گوییم:

اولا: درخواست دورکردن دشمنان از رحمت الهی یک نوع دعا و درخواست است که مانند سایر دعاها ، در صورت تحقق شرائط استجابت، به اجابت می رسد.

البته باید توجه داشت که سب و فحش و بدگویی با لعن متفاوت است و آنچه ناپسند به شمار می‌آید، سب و دشنام است که قرآن حتی آن را نسبت به دشمن کافر هم روا نمی داند و می‌فرماید:

وَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْمٍ ?

(به معبود) کسانى که غیر خدا را مى‏خوانند دشنام ندهید، مبادا آنها (نیز) از روى (ظلم و) جهل، خدا را دشنام دهند!

یعنی دشمنان را نباید دشنام داد چرا که باعث می‌شود طرفداران آنها به اولیای دین دشنام دهند.

ثانیا: لعن از نوع درخواست و دعا است نه از نوع توهین و بدگویی و نه تنهامذمت نشده بلکه در موارد مختلفی خداوند در قرآن ، گروهی را لعن نموده که از جمله آنها این افراد هستند:

کفار، کتمان کنندگان حق، دروغ گویان، اصحاب سبت، شجره ملعونه و…(#)?

در روایات هم آمده که پیامبر و ائمه علیهم السلام، عده ای را نفرین کرده اند از جمله :

از امام صادق روایت شده: که امام حسین با مادرش بود که پیامبر او را گرفت و فرمود:

لعن الله قاتلیک و لعن الله سالبیک و أهلک الله المتوازرین علیک ?

خداوند متعال کشندگان تو را لعنت کند ،‌خداوند کسانی که جامعه از تن تو بدر کردند لعنت کند، خدا بکشد آنهایی را که همدیگر را برضد تو کمک کردند!

ثالثا: صرف لعن همانطور که بیان شد، متضمن هیچ گونه ظلم و توهین یا تضییع حقی نیست .

رابعا: باید بین دوست و دشمن تفاوت گذاشته و لعن و نفرین بی جهت را ناروا دانست اما دشمن لیاقت این نفرین را داشته و خودش را به دست خود در معرض لعن قرار داده است و اظهار انزجار و تنفر از دشمنان خدا که مصداق بارز تبری است ، بوسیله لعن و نفرین حاصل می‌شود.

به طور خلاصه لعن نه تنها از نظر عقل و شرع مذمتی ندارد و بی فایده نیست بلکه حس بیزاری جستن از دشمنان را در انسان تقویت می‌کند.

?- انعام : ???

?- برای اطلاع بیشتر در باره لعنت شدگان در قرآن ، به این آدرس مراجعه کنید.

?-کامل‏الزیارات ص ?? باب ???